Strontrace 2013
In de herfstvakantie vindt ieder jaar een uniek evenement plaats: De Strontrace. Een oefening onder zeil, in het leven geroepen om aan te tonen dat het vervoeren van vracht onder zeil en op spierkracht, mogelijk is. En een jaarlijks evenement, bedoeld om het "schipperen onder zeil" voort te laten bestaan. Een prachtige gelegenheid om het schip, in de huidige tijd, te gebruiken voor het doel waarmee ze ooit gebouwd werd: het varen van vracht. Een prachtige gelegenheid om te werken aan onze eigen vaarkunsten. Maar ook een moment om het schip bij het publiek onder de aandacht te brengen.
Maandenlang zijn we bezig geweest met de voorbereiding. Bomen, jaagspullen, extra lijnen en vallen. Alles om zonder ondersteuning van de motor onze vracht te kunnen afleveren in Warmond.
De zaterdag en zondag voor de start hebben we veel mensen gesproken, op het schip rondgeleid en uitleg gegeven. En op maandagmiddag is dan (eindelijk) de start. Kruisen naar Lelystad, aan de wind naar Amsterdam. Vanaf daar bomend en jagend door de stad. Al die tijd op de hielen gezeten door de Eelkje 2. Samen komen we bij de Bosrandbrug aan, en daar begint de wedstrijd opnieuw. Ze lopen ons in de ringvaart voorbij, bomend en roeiend door een luwte. Vroeg in de ochtend komen we aan op de Kagerplassen, waar in Warmond de vracht gelost moet worden. Zes minuten scheiden ons en de Eelkje...
In de herfstvakantie vindt ieder jaar een uniek evenement plaats: De Strontrace. Een oefening onder zeil, in het leven geroepen om aan te tonen dat het vervoeren van vracht onder zeil en op spierkracht, mogelijk is. En een jaarlijks evenement, bedoeld om het "schipperen onder zeil" voort te laten bestaan. Een prachtige gelegenheid om het schip, in de huidige tijd, te gebruiken voor het doel waarmee ze ooit gebouwd werd: het varen van vracht. Een prachtige gelegenheid om te werken aan onze eigen vaarkunsten. Maar ook een moment om het schip bij het publiek onder de aandacht te brengen.
Maandenlang zijn we bezig geweest met de voorbereiding. Bomen, jaagspullen, extra lijnen en vallen. Alles om zonder ondersteuning van de motor onze vracht te kunnen afleveren in Warmond.
De zaterdag en zondag voor de start hebben we veel mensen gesproken, op het schip rondgeleid en uitleg gegeven. En op maandagmiddag is dan (eindelijk) de start. Kruisen naar Lelystad, aan de wind naar Amsterdam. Vanaf daar bomend en jagend door de stad. Al die tijd op de hielen gezeten door de Eelkje 2. Samen komen we bij de Bosrandbrug aan, en daar begint de wedstrijd opnieuw. Ze lopen ons in de ringvaart voorbij, bomend en roeiend door een luwte. Vroeg in de ochtend komen we aan op de Kagerplassen, waar in Warmond de vracht gelost moet worden. Zes minuten scheiden ons en de Eelkje...
Na een verplichte rust van twee uur begint de race opnieuw. Over de westelijke Ringvaart naar Haarlem en Spaarndam. Voor iedere bocht inschatten wat er volgt en hoe we dat oplossen, iedere brug beoordelen en voorbereiden. Allen de fok strijken, alle zeilen eraf of moet de mast zelfs plat? We worden moe en werken op de toppen van onze zenuwen. Zeilend door Haarlem en vervolgens schutten in de oudste (kolk)sluis van Europa (en misschien wel van de wereld). Een prachtige ervaring. Uiteindelijk komen we twintig minuten achter onze tegenstander aan op het Noordzeekanaal. Even rust, maar op het IJsselmeer barst de strijd volop los. We werken hard om het schip zo hard mogelijk te laten lopen. Extra zeilen hijsen, gewicht versjouwen en haarscherp sturen. We lopen in, en in Enkhuizen is onze achterstand teruggelopen. Een razendsnelle schutting en op naar Workum. Wederom scherp sturen, geen meter laten liggen. We zien onze tegenstanders it Soal indraaien, we maken alles klaar om ook de laatste mijl nog alles op alles te zetten. Helaas mag het niet baten. De wedstrijd (op elf minuten) verloren, maar de oefening volbracht. En dat was het doel. Volgend jaar weer een Strontrace, weer een kans...
RSS-feed